Minister Koolmees stuurt de uitkomsten van een experiment met een eerdere inzet van de no-riskpolis en een verkenning naar de uitbreiding van de no-riskpolis naar de Tweede Kamer.
De no-riskpolis is een regeling voor werkgevers die werknemers met een ziekte of handicap in dienst nemen.
Minder financieel risico
Een no-riskpolis kan werkgevers over de streep trekken om mensen met een ziekte of arbeidsbeperking aan te nemen. De no-riskpolis maakt het financiële risico dat de werkgever bij ziekte van zijn werknemer loopt namelijk kleiner. Als de werknemer ziek wordt dan heeft hij recht op ziekengeld van UWV en mag de werkgever dit ziekengeld in mindering brengen op de loondoorbetalingsverplichting. Naar verwachting komen mensen met een ziekte of arbeidsbeperking daardoor gemakkelijker aan het werk.
Geen vervroegde toekenning
Uit onderzoek naar de resultaten van het experiment met de vervroegde inzet van de no-riskpolis blijkt dat mensen met een vervroegde no-riskpolis niet vaker en ook niet duurzamer aan het werk komen dan mensen zonder deze no-riskpolis.
Ook blijkt dat slechts 9% van de mensen uit de experimentgroep voldeed aan alle condities om de vervroegde no-riskpolis effectief te kunnen laten zijn.
De minister heeft op basis van deze resultaten besloten om niet tot vervroegde toekenning van de no-riskpolis over te gaan.
Chronisch zieken
Voor mensen die op dit moment geen toegang hebben tot de no-riskpolis, maar moeite hebben de arbeidsmarkt te betreden vanwege een chronische aandoening, wil de minister onderzoeken of de no-riskpolis een oplossing biedt.
Op basis van de gehele analyse van afbakening, omvang en financiële gevolgen maakt de minister de afweging of een vervolgstap richting uitbreiding van de no-riskpolis wenselijk is. Koolmees informeert de Tweede Kamer hier in de zomer van 2020 over.
Als blijkt dat uitbreiding van de no-riskpolis wenselijk is, zal de bewindsman door middel van een pilot verkennen of uitbreiding van de no-riskpolis effectief is: komen de mensen die vanwege hun chronische ziekte een no-riskpolis krijgen daadwerkelijk sneller aan het werk?