De no-riskpolis heeft geen aantoonbaar effect op werkhervatting van mensen vanuit de Ziektewet, zo blijkt uit het onderzoek.
Onderzocht is of de mensen die de no-riskpolis kregen (experimentgroep) een jaar later vaker aan het werk zijn dan een verder vergelijkbare groep mensen zonder no-riskpolis (controlegroep). Ook is bekeken of de no-riskpolis na een jaar ook echt bij sollicitaties is ingezet in de experimentgroep?
Compensatie loonkosten
Werkgevers zijn vaak bang om mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen, omdat ze denken dat deze mensen vaak ziek zijn en daardoor extra kosten veroorzaken.
De overheid probeert werkgevers via verschillende financiële maatregelen te stimuleren om deze mensen toch een baan te geven. Een van deze maatregelen is de no-riskpolis: als de werknemer ziek wordt, kan een beroep op een Ziektewet-uitkering worden gedaan, zodat de loonkosten voor de werkgever gecompenseerd worden.
Recht op no-riskpolis
Welke werknemers hebben recht op zo’n no-riskpolis?
Dit recht ontstaat doorgaans pas na twee jaar ziekte, bij de WIA-claimbeoordeling.
Onder meer mensen met een WIA-uitkering, mensen bij wie de WIA-aanvraag is afgewezen (35-minners WIA) en mensen uit de doelgroep banenafspraak komen – in veel gevallen automatisch – in aanmerking voor een no-riskpolis.
Mensen die in de Ziektewet zitten en geen werkgever hebben, hebben geen recht op een no-riskpolis – tenzij zij deze al vanuit een andere regeling ontvingen.
Al na één jaar ziekte
In het voorjaar van 2017 is een experiment uitgevoerd waarin 2.500 Ziektewet-gerechtigden zónder werkgever (vangnetters) al na één jaar ziekte een no-riskpolis toegewezen kregen.
Het doel van het experiment was vast te stellen of de no-riskpolis het krijgen van werk vanuit de Ziektewet bevordert.
De no-riskpolis werd verstrekt via een brief, die kort na de uitslag van de eerstejaars Ziektewet-beoordeling – dus na één jaar ziekte – werd toegestuurd.
Evaluatie experiment
De evaluatie van het experiment richtte zich zowel op werkhervatting als op de omstandigheden waaronder de no-riskpolis effectief kan zijn en de ervaringen met de no-riskpolis.
Belangrijkste conclusies:
- De experimentgroep van mensen met een no-riskpolis is na een jaar niet vaker aan het werk dan de controlegroep van mensen zonder een no-riskpolis.
- Van de mensen uit de experimentgroep heeft 9% de no-riskpolis vermeld bij een sollicitatie. De rest solliciteerde niet, was zich bij de sollicitatie niet bewust dat er een no-riskpolis was of noemde deze bewust niet.
- De mensen die de no-riskpolis noemen bij de sollicitatie, doen dat omdat ze verwachten dat het hun baankans vergroot of omdat het hun persoonlijke schuldgevoel over mogelijke toekomstige uitval of lagere productiviteit vermindert.
No-riskpolis voor mensen in de Ziektewet
Meer over voorwaarden no-riskpolis op UWV.nl
No-riskpolis: geen vervroegde toekenning, mogelijk wel uitbreiding