In de wereld van salarisadministratie is het woord ‘druk’ bijna een constante factor. Elk einde van de maand is er een race tegen de klok. Alles moet kloppen, op tijd zijn, en je collega’s vertrouwen volledig op jóu om hun loonstrook in orde te krijgen. En als je ook nog eens werkt bij een organisatie in verandering, waar systemen vernieuwd worden of wetgeving net weer is aangepast, dan is het meer dan begrijpelijk dat je op je tandvlees loopt.
Toch hoor ik in gesprekken met salarisprofessionals steeds vaker een ander geluid. Niet alleen dat het druk is — dat weten we allemaal — maar dat het té druk is. En dat is een belangrijk verschil.
Wanneer wordt ‘druk’ té druk?
Druk zijn hoeft geen probleem te zijn. Sterker nog, veel mensen in dit vak vinden het fijn om een bepaalde mate van hectiek te hebben. Het houdt je scherp en geeft voldoening als je weer alles op tijd hebt geregeld. Maar als ‘druk’ omslaat in ‘té druk’, raak je in een overlevingsmodus. Je krijgt je werk nog wel af, maar je hebt geen ruimte meer om vooruit te denken. Je gaat geen optimalisaties meer oppakken. Je zegt vaker “nee” tegen collega’s. En erger nog: je begint het plezier in je werk kwijt te raken.
De signalen zijn vaak subtiel:
- Je slaapt slechter.
- Je bent sneller geïrriteerd.
- Je voelt je opgejaagd, ook buiten werk om.
- Je denkt: “Als het maar even rustiger wordt straks…” maar dat moment komt nooit.
Herkenbaar? Dan is het tijd om eerlijk naar je situatie te kijken.
Waarom dit juist in de salarisadministratie vaak voorkomt
De salarisadministratie is een vak dat continu in beweging is. Nieuwe cao’s, pensioenwetgeving, fusies, reorganisaties, automatisering, hybride werken… Alles heeft impact op de loonstrook. Tegelijk is het een functie waar fouten keihard aankomen. En waarin de mensen die het werk doen vaak ontzettend loyaal zijn. Ze willen dat het klopt. Ze willen niemand teleurstellen. Maar diezelfde toewijding maakt ook dat ze te lang doorgaan, ten koste van zichzelf.
Daarom is het cruciaal om als salarisadministrateur niet alleen je taken goed te doen, maar ook zélf goed in de gaten te houden hoe je erbij zit. Want niemand anders gaat dat voor je doen.
Wat kun je doen als je merkt dat het te veel wordt?
- Praat erover.
Klinkt simpel, maar is vaak de moeilijkste stap. Toch is het essentieel. Bespreek je situatie met je leidinggevende of een collega die je vertrouwt. Benoem niet alleen dat het veel is, maar ook wat er wringt. Wat kost je de meeste energie? Waar loopt het spaak? - Stel prioriteiten opnieuw vast.
Niet alles is even belangrijk. Wat moet écht nu? Wat kan later? En wie kan je ergens bij helpen? Dat laatste is geen zwakte, dat is krachtig samenwerken. - Sta stil bij je werkgeluk.
Voel je je nog uitgedaagd? Word je gezien? Kun je groeien? Als het antwoord structureel ‘nee’ is, dan is het misschien tijd om na te denken over een nieuwe werkomgeving. Niet omdat je gefaald hebt, maar omdat jij ook recht hebt op werkplezier. - Sparren zonder druk.
Soms wil je gewoon je gedachten ordenen. Even praten met iemand die jouw vak snapt, zonder meteen ergens op te hoeven solliciteren. Dat kan altijd. Sterker nog: dat doen we vaak. En het lucht op.
Tot slot
Je bent onmisbaar. Zonder salarisadministrateurs ligt een organisatie stil. Maar jij mag ook voelen dat jij ertoe doet – niet alleen omdat je werk klopt, maar omdat je als professional gewaardeerd wordt en energie krijgt van wat je doet.
Is dat nu niet het geval? Dan is het misschien tijd voor een goed gesprek. En dat hoeft niet meteen een sollicitatie te zijn. Soms begint verandering gewoon met een beetje ruimte maken. Voor jezelf.
Wil je daarover sparren? Stuur me gerust een berichtje of bel me. Ik luister graag.
Eva Boschman is Recruiter Salarisadministratie bij Strictly People: werving & selectie van salarisadministrateurs.
In haar blog geeft Eva elke twee weken haar kijk op de arbeidsmarkt van salarisadministratie.
Benieuwd naar de vacatures van Strictly People? Bekijk ze op de website van Strictly People. Of neem contact op met Eva via eva@strictlypeople.nl of 0639045215
